سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
******
**زیباکلام: به بهبود شرایط اقتصادی در دولت رئیسی خوشبین نیستیم
«صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب که پیش از این گفته بود «اگر به سال ۹۶ برگردیم، بیشتر برای روحانی تبلیغ می کنم»! در یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: «انتصاب آقای دکتر علی باقری به عنوان معاون سیاسی وزارت امور خارجه و در حقیقت جانشین شدن وی به جای آقای سیدعباس عراقچی بسیاری را با شگفتی مواجه ساخت. میگویند آزمودن آزموده خطاست اما به نظر میرسد که برخی همچنان اصرار دارند که آزموده را بیازمایند. نزدیک به ۶ سال آقای علی باقری به همره آقایسعید جلیلی در دوران آقای احمدینژاد عهدهدار مذاکرات هستهای بودند اما دریغ از آنکه یک میلیمتر پیشرفتی در این مذاکرات به عمل آید».
زیباکلام در ادامه نوشت: «امروز حتی یک کودک اول دبستان هم میداند که تحریمها چه بلایی بر سر اقتصاد ایران آوردهاند...گویا برای اصولگرایان تندرو بازگشت به وضعیت عادی، برداشته شدن تحریمها و از سر گیری رونق اقتصادی چندان اهمیتی ندارد یا دستکم در ذیل ایدئولوژی آنها قرار میگیرد. همین مساله نیز باعث میشود که چندان نسبت به بهبود شرایط اقتصادی در آینده نه چندان دور خوشبین نباشیم».
این فعال اصلاح طلب در ادامه تصریح کرد: «متاسفانه باید گفت که شهردار شدن آقای دکتر علیرضا زاکانی و افتادن مسئولیت مذاکرات بر عهده آقای دکتر علی باقری و همفکران ایشان به معنای آن است که متاسفانه منافع ملی همچنان باید بلاگردان برخی رویکردهای دلواپسانه باشد».
این فعال اصلاح طلب که یکی از رکوردداران تحلیل های غلط و غیرکارشناسی است، به گونه ای از تحریم ها سخن گفته که گویا در دولت روحانی و در زمان وزارت ظریف تمامی تحریم ها به تاریخ پیوسته بود و دلار هزار تومان شده بود و حالا این نگرانی وجود دارد که دلار ۵ هزارتومان شده و تحریم ها نیز بازگردد.
هیچکس منکر زحمات تیم مذاکره کننده هسته ای در دولت روحانی نیست. اما سرپوش گذاشتن بر قصور و تقصیرهای این تیم و «قیافه حق به جانب گرفتن» درباره این تیم نیازمند «پررویی نجومی» است که برخی فعالین اصلاح طلب از این ویژگی برخوردار هستند.
تیم مذاکره کننده هسته ای در دولت روحانی همان تیمی است که متاسفانه مدعی شده بود که «هیچ جای متن برجام، کلمه «تعلیق» (suspend) برای تحریم ها استفاده نشده و همه جا «لغو» تحریم ها آمده است و وقتی نمایندگان مجلس در ۴ جای متن توافقنامه، کلمه «تعلیق/ suspend» را به اعضای تیم مذاکره کننده نشان داده اند، واکنش این افراد اینگونه بود: "عه! ما اینجاها را ندیده بودیم».
تیم مذاکره کننده هسته ای در دولت روحانی همان تیمی است که لغو تحریم های کاتسا، ایسا، سیسادا و تحریم چرخه دلار را در برجام نگنجاندند و یکی از علت های اصلی لغو نشدن تحریم ها علیرغم بتن ریزی در قلب راکتور هسته ای، همین مسئله می باشد.
متاسفانه رویکرد دولت روحانی در سیاست خارجی بر مبنای اعتماد به آمریکا و اروپا ریل گذاری شد و این رویکرد، خسارت محض برجام را در پی داشت.
** عبدی: نمی توان با دلایل علمی از «حجاب» دفاع کرد
«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب که پیش از این مدعی شده بود که «حجاب اجباری باعث ریاکاری و دورویی در زنان می شود» در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «حجاب اجباری و واکسن اجباری» نوشت: «اجباری کردن یک رفتار باید مورد قبول مردم و قابل اجرا نیز باشد. باید اکثریت قاطع مردم با آن همراهی کنند...اگر روزی کسی پیدا شد که مطابق چارچوب «واکسن را اجباری کنید» در دفاع از حجاب...مقالهای علمی نوشت، اطمینان میدهم که بنده نیز از آن دفاع خواهم کرد، ولی اطمینان داشته باشید که چنین ادعایی را نمیتوان ثابت کرد».
عبدی در ادامه نوشت: «این ادعا حتی با ماهیت قوانین ایران نیز تطبیق ندارد و مهمتر از آن اینکه قانون مذکور از سوی اکثریت قاطع افراد رعایت نمیشود همچنان که تاکنون نشده است. امیدوارم در پاسخ به این یادداشت، مقالههای علمی در دفاع از اجباری بودن حجاب را لیست کنند».
پیش از این «مصطفی تاجزاده» از محکومین فتنه ۸۸ گفته بود: «به نظرم باید به سمتی حرکت کنیم هر کس خود سبک زندگی خود را تعیین کند اما هزینه عدم رعایت حجاب را بالا نبریم».
«فائزه هاشمی» نیز چندی پیش گفته بود: «مانتوهای دراز و گشاد که در هرکدام چند نفر جای میگیرند، چیست که تن دخترهایمان کردهایم...من سر کلاس چادر را برمیداشتم، مانتوهایم بلند نبود، معمولا رنگ روشن میپوشیدم یا بارانی که کمی چسبان بود...هیچوقت درگیر برادر غیرتی نبودم».
این قبیل ادعاها در حالی است که پوشش یا حجاب عنوانی است که نه فقط در دین اسلام و بلکه در همه ادوار تاریخی و در همه ادیان به آن اشاره شده و بسیاری از نظریه پردازان جهان از غرب تا شرق به این مسئله پرداختهاند.
براساس آیات، روایات و فقه اسلامی، فلسفه حجاب همان امنیت روانی، پاکدامنی، سلامت فرد، خانواده و سعادت جامعه بشری است و پاسداری از آن وظیفه فردی و خانوادگی و اجتماعی و حاکمیتی است و تخلف از آن موجب فساد در خانواده و جامعه است.
پیش از این یکی از فعالین رسانه ای با اشاره به مسئله حجاب نوشته بود: «ما حجاب اجباری نداریم، حجاب در ایران الزامی است. تفاوتش این است که برای احکام فردی اجبار نداریم، الزام برای احکام اجتماعی است. مثل تفاوت حکم مستی در خلوت و جلوت؛ در خانه یا خیابان. الزام حجاب، برای باحجاب کردن بی حجاب ها نیست، بلکه برای صیانت از حق عموم جامعه است...بدحجابی در ایران ناشی از بی دینی نیست، نتیجه یک هجمه فرهنگی عظیم و گسترده است (که البته قصور و تقصیرهای متولیان فرهنگی نیز در این میان قطعا تاثیرگذار بوده است). حجاب امری اجتماعی است، نه فردی؛ بی حجابی در خیابان و اماکن عمومی، تعرض به حقوق دیگران است».
علی غلامی عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) نیز چندی پیش با اشاره به مسئله حجاب گفته بود: «در جمهوری اسلامی قانونی است به عنوان حجاب قانونی این حجاب قانونی را شما که مسلمان هستید باید رعایت کنید چون هم قانونتان است و هم در شرع آمده، اگر هم غیرمسلمان هستید به عنوان قانون شهروندی ایران رعایت میکنید، نه شرع».
یکی دیگر از فعالین رسانه ای نیز با اشاره به موضوع حجاب در مطلبی نوشته بود: «اکثریت مردم در همه کشورها اگر مورد پرسش قرار بگیرند، حاضر نیستند مالیات بپردازند. یا احتمالا خیلی ها علاقه ندارند سقف سرعت مجاز و انواع قوانین رانندگی محدودیت زا را رعایت کنند.با این وصف، آیا حکومت ها مالیات نمی گیرند یا قوانین و جریمه های سنگین رانندگی را اعمال نمی کنند؟ و یا مثلا می گویند تا زمانی که اکثریت مردم -به واسطه فرهنگ سازی - موافق نشده اند، قانون نمی گذرانیم و اجرا نمی کنیم!؟ یا این که برای ضرورت ها و مصالح مهم، قانون می نویسند و به اجرا می گذارند؟».
به عقیده کارشناسان، حجاب شأنی از شئون انسان و پدیدهای است که تقریباً به اندازه طول تاریخ بشر سابقه و به قدر پهنه جغرافیایی امروزین زمین گستره دارد. این پدیده با ویژگیهای مختلف فردی و اجتماعی انسان در ارتباط است و میتوان آن را از دیدگاههای مختلفی از قبیل: روانشناسی، اخلاق، اقتصاد، جامعهشناسی، مذهب، قانون، تاریخ و جغرافیا مورد مطالعه قرار داد.
** یادآوری رای ۲ میلیونی ریاست جمهوری به مدعیان مردم سالاری
روزنامه شرق در مطلبی نوشت: «دولت سیزدهم برساخته تودهها نیست و شاید این واقعیت چندان خوشایند نباشد، اما ابراهیم رئیسی میتواند با درک این واقعیت از موقعیت خود و جامعه برداشتی واقعبینانه پیدا کند، اینکه او مستظهر به پشتیبانی آحاد مردم نیست و در تنگناهای سیاسی نمیتواند روی توان و قدرت مردم حساب کند و از توانشان در چانهزنیها سود ببرد».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «شاید سفرهای هفتگی رئیسی در مقایسه با یکجانشینی روحانی تأثیر مثبتی برای او و دولتش داشته باشد، اما در نهایت این سفرها اگر به نتیجهای ملموس و قابل مشاهده تبدیل نشود، بهسرعت به عکس خود بدل خواهد شد».
جریان تندرو اصلاح طلب به مردم سالاری هیچ اعتقادی ندارد. ملاک اصلی برای این طیف قواعد حزبی و قبیله ای است. بر همین اساس اگر یک «هم قبیله» در انتخابات پیروز شد، مصداق حضور باشکوه مردم است ولی اگر طیف مقابل پیروز شد، باید با «دروغ تقلب» کشور را به هم ریخت و آرای مردم را هم زیر پا لگدمال کرد.
اصلاح طلبان مهارت خاصی در پاک کردن صورت مسئله دارند. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ علیرغم فراخوان های گسترده امثال خاتمی و تاجزاده و بهزاد نبوی و حزب کارگزاران و معرفی ظریف به عنوان وزیر خارجه نامزد اصلاح طلب و نام بردن از برخی سلبریتی ها و...در نهایت کاندیدای جریان اصلاح طلب با حدود ۲ میلیون و چهارصد هزار رای در انتخابات شکست خورد.
همزمان در انتخابات شورای شهر ششم تهران نیز علیرغم «تَکرار می کنمِ» لیدر اصلاحات و تبلیغات گسترده رسانه ای، «لیست جمهور» - تابلوی جدید لیست امید- با نتیجه ۲۱ بر صفر در انتخابات شکست خورد.
جریان اصلاح طلب در انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ۹۸ نیز علیرغم تبلیغات گسترده رسانه ای و میدانی، با نتیجه ۳۰ بر صفر در تهران شکست خورد. این طیف در آن انتخابات در اکثر حوزه ها و کلانشهرها با شکست مواجه شد.
در انتخابات مجلس یازدهم در حوزه انتخابیه تهران، مجید انصاری- سرلیست اصلاح طلبان- علیرغم تبلیغات گسترده فقط حدود ۷۰ هزار رای کسب کرد. این در حالی است که قالیباف- سرلیست وحدت- حدود یک میلیون و سیصد هزار رای کسب کرد.
عملکرد بسیار ضعیف و غیرقابل قبول «دولتِ اصلاح طلبان» از سال ۹۲ تا ۱۴۰۰، نارضایتی های بسیاری در جامعه ایجاد کرد. دولتِ اصلاح طلبان با دهن کجی به مردم و بی اعتنایی به مطالبات اقتصادی و معیشتی مردم، مشکلات فراوانی برای اقشار مختلف جامعه ایجاد کرد.